Ik ben eigenlijk gewoon rete conflict vermijdend!
En daar is niets aan gelogen. Als er iets is dat ik altijd zal proberen is het conflicten vermijden. Een pleaser dus. Iemand die vooral leuk en aardig gevonden wenst te worden en daardoor zelden in conflicten terecht komt.
Dat heb ik al mijn hele leven en dus was ik eigenlijk ook niet half zo goed in bijvoorbeeld projectmanagement, als de collega’s die ik daarvoor in dienst heb. Projectmanagement gaat nu eenmaal wel eens gepaard met meningsverschillen en wat spanning.
Liever niet voor mij dus.
Al snel had ik in de gaten dat dit bij het managen en leiding geven aan personeel ook een obstakel voor mij was. Natuurlijk leerde ik in de loop der jaren daar wel mee omgaan en door ervaring kom je ook steeds verder.
Maar als Introverte manager had ik moeite om mij soms staande te houden en als je mijn introverten-bingo-kaart ziet, dan snap je waarom 😊
Toch zocht ik door naar een managementstijl die wel bij mij paste. Die past bij een introverte, conflict vermijdende leidinggevende zoals ik. Die bleek ik te hebben gevonden toen ik Semco Stijl las en vanaf 2008 ging het roer om.
In 2008 werd de basis gelegd van de organisatievorm waarin de medewerkers het voor het zeggen hebben en dus legde ik de verantwoordelijkheid daar waar hij natuurlijk ook gewoon hoort, bij de collega’s zelf.
Dat leverde in ieder geval op dat ik langzaam minder conflicten kreeg over arbeids-gerelateerde zaken, immers daar hadden ze plots zelf gewoon invloed op! En dat heeft zich de laatste jaren na de Corona steeds verder ontwikkeld. Dus kom bij mij niet langer om salaris vragen, “overtuig je collega’s maar dat je meer waard bent”, dat werk!
Je begrijpt dat deze managementstijl (naast vele andere voordelen) een stuk minder conflicten oplevert.
Maar denk nu niet dat je nooit meer in discussies geraakt over welke zaken binnen je bedrijf dan ook. Immers ik ben dan wel geen manager meer, maar mijn ‘rol’ als leidinggevende maakt nog altijd dat ik niet aan vele verantwoordelijkheden kan ontkomen ….